ഓര്‍മ്മകള്‍ നീട്ടുന്ന ഏകാന്തതയ്ക്ക് ,
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ചിതറിയ സായാഹ്നങ്ങള്‍ക്ക്‌ ,
കാറ്റ് ഏറ്റു മയങ്ങുന്ന കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍ക്ക്,
ചിന്തകള്‍ വിറങ്ങലിച്ച ചിതയിലേക്ക്
എന്നെ ഞാന്‍ നല്കുന്നു.
- അവയെങ്കിലും തിരസ്കരിക്കാതിരിക്കട്ടെ-

പുഴയോട് കടലിനെ കുറിച്ചു
പറയുന്നതു പോലെ
പ്രണയത്തെ കുരിചെന്നോട്
നീ പറഞ്ഞു.
എന്നിലെ പ്രണയം കടലായി
നിരഞ്ഞപോള്‍
പറയാത്ത കഥയിലെ പുഴയായി
നീ മാറിയതെന്തിനു?

അസ്ഥിയില്‍ പൂക്കുന്ന പ്രണയം...

അസ്ഥിയില്‍ പൂക്കുന്ന പ്രണയം...
അവയ്ക്കെന്തു സംഭവിക്കാം?
ആത്മാവിന്‍ തേങ്ങലായ്
ഹൃദയത്തിന്‍ നീറ്റലായി
സ്വപ്നം നെയ്തു
മോക്ഷം കാത്തു
എന്നെ പോലെ ....

അല്ലെങ്ങില്‍ നിസ്സന്ഘനായ്‌
കണ്ണിലെ ദുഃഖം ചിരിയാല്‍ മറച്ചു
വിധിയെ പഴിച്ചു
നിയോഗം എന്ന് പറഞ്ഞു

നിന്നെ പോലെ...

ഇവിടെയും പ്രണയം
അനാതമാക്കപെട്ടു...